Tweede en begin derde week bij C.B.T.

Zo daar ben ik weer ;-)

Helaas was mijn tweede week bij de foundation C.B.T. een stuk minder geslaagd dan de eerste informatieve en indrukwekkende week.

Want ik was behoorlijk ziek en sinds zaterdagochtend 25 januari is Ron, de eigenaar van de foundation, weer terug gegaan naar Chiang-Mai waar hij zijn eigen werkzaamheden heeft. Minta is degene die verantwoordelijk is voor het CHEOPS programma hier in Chiang-Rai, waar ik dus mee te maken heb.
De communicatie verloopt alleen behoorlijk moeizaam, aldaar Minta nauwelijks Engels spreekt.

Zoals vermeld in mijn vorige verslag had ik op zondag de 26ste een erg productieve middag gehad in de bergen met de kinderen.

Maandagochtend vroeg opgestaan, een was gedraaid en vervolgens samen met Minta naar het bekende Coffee&bakery coffeeshop waar ik een tuna salad en een pineapple smoothie had besteld. Na de heerlijke brunch zijn wij terug gegaan naar het centrum van C.B.T. waar ik wat Engels materiaal bij elkaar heb verzameld, want gingen die middag weer naar het Akha Hillhouse Village in de bergen. Rond 15.15u kwamen wij daaraan.
In het dorp werd er hard gewerkt om het rieten dak te maken voor het nieuwe huis van de mountainfamily: de ouders en de 3 kinderen Awee, Bouga en Mina. Ik mocht ook even helpen met het reigen van het dak, leuk omdat te leren. Voor zover ze het duidelijk konden maken waren ze ook wel blij met een extra mankracht, alhoewel het maar voor korte duur was. Het werd al redelijk snel donderder en ze wilde me waarschijnlijk ook niet telang aan het werk zetten. Nouja, ik was allang blij dat ik kon helpen en dus wat tedoen had, maar ik hoopte dat ik de volgende dag weer een handje mee kon helpen.
's-Avonds gegeten en redelijk vroeg gaan slapen.

Dinsdagochtend was Minta al om 09.00u vertrokken aangezien zij allerlei zaken moest regelen voor het nieuw gekochte stuk land. Ik had behoorlijk uitgeslapen, was graag gaan helpen, maar voelde me alles behalve goed. Super moe, erg last van mijn buik dus was niet in staat om iets te ondernemen. Dat hield in dat ik daar zat met Minta haar oma en nichtje van 1 jaar, want de rest was hard aan het werk. De 3 kinderen waren nog in het ouderlijk huis in de bergen en Minta haar neefje zat op school dus kon ook niet met de kids spelen. Communiceren met Minta haar familie of uberhaupt met iemand in de bergen zit er niet in, want ze verstaan / begrijpen geen woord Engels, laat staan dat ze een woord kunnen uitspreken.

Had Minta nog wel gesmst, aangezien ik graag terug wilde naar Chiang-Rai maar daar had ze niet op gereageerd.
Om 17.30u kwam ze eindelijk terug, vervolgens ging ze koken samen met haar moeder.
Na het eten had ik nog wat Engels doorgenomen met Oman, haar neefje en toen weer in bed gaan liggen, voor de tweede avond achter elkaar de film 'Pay It Forward' gekeken. Een absolute aanrader!!!!! Was vroeg gaan slapen in de hoop dat ik me de volgende dag wat beter zal voelen.

Woensdag redelijk uitgeslapen, toch wat ontbeten en eind van de ochtend samen met Minta geschoffeld op het gedeelte waar het nieuwe huis van de mountainfamily zal worden gebouwd. Helaas was het ploegen maar voor korte duur, namelijk maar 20 minuten. Minta kondigde vervolgens aan dat we terug gingen naar Chiang Rai.
Back in town zijn wij samen naar de markt gegaan en naar de supermarkt. Minta ging ook nog naar een aantal andere winkels en ik strompelde er een beetje achteraan, want voelde me steeds slechter. Dat gaf ik ook duidelijk aan, maar ze deed behoorlijk rustig aan. Toen we eindelijk na een uur in de supermarkt stonden zei ik nogmaals dat ik echt naar huis moest, waarna de boodschap wel aan kwam en we toen terug naar Viva La Vida zijn gegaan.
Thuis aangekomen heb ik rustig aan gedaan, gedoucht en 's-avonds geskyped met wat vrienden.

Donderdag 30 januari voelde ik me nog steeds niet lekker, maar ik wilde toch wel graag wat ondernemen. Minta ging die dag ook een ander dorp in de bergen bezoeken, dus ik wilde graag mee.
Het was een erg mooie omgeving, dus leuk omdat ook gezien te hebben. In het dorp gingen we 3 gehandicapte kinderen bezoeken, als eerste een zwaar gehandicapt jongetje van ongeveer 8 jaar die echt niets kan. We hadden hem een nieuw outfit gebracht, wat pakjes melk en chips. Vervolgens gingen we naar het huis ernaast om een gehandicapt meisje te bezoeken, zij mist haar armpjes maar kan verder wel alles. Ook haar hadden we een nieuw kleding outfit gebracht, wat knuffels, melk en chips. Super schattig meisje :)
Als laatste bezochten we een jonge gehandicapte man die niet kan lopen om hem een nieuw t-shirt te brengen. Een tijdje terug had hij van de foundation een gitaar gekregen omdat hij erg van muziek houdt. Die dag liet hij me ook z'n gitaar zien en speelde wat liedjes. Erg leuk en mooi om te zien / horen.
Het was een zeer aangrijpende middag maar tegelijkertijd ook indrukwekkend om te zien dat die kinderen ondanks hun handicap toch voor zover mogelijk is, blijven lachen en erg blij zijn als Minta (en ik) langs komt/komen om spulletjes te brengen en om ze gezelschap te houden.
Vooral dat gehandicapte jongetje was zwaar en moeilijk om te zien, omdat hij echt niets kan. Zo werd ik weer geconfronteerd met het feit dat de wereld zeer oneerlijk is verdeeld.

Na het bezoeken van de kinderen, gingen we nog even naar Minta haar oom en tante. Ook waren we nog bij een ander stuk land wezen kijken dat van haar en Ron is.

Weer thuis gekomen, wat gegeten en ben ik vroeg naar boven gegaan, vervolgens voor de verandering de film Pay It Forward gekeken hehe :P

Vrijdagochtend werd Minta opgehaald door haar zwager om weer naar de bergen te gaan, ik had besloten om in het appartement in Chiang-Rai te blijven omdat ik me toch niet lekker voelde.
Eind van de middag kwam Minta haar oudste zus om samen met mij naar de markt en de supermarkt te gaan. Heel aardig!
's-Avonds had ik een typisch hollandse maaltijd gemaakt, namelijk hutspot met gehaktballen. Van de rijst en noodles had ik behoorlijk genoeg, dus kon dat wel even gebruiken.

Zaterdag uitgeslapen en 's-middags was Minta onverwachts terug gekomen. Ik heb zaterdagmiddag verder niks gedaan. 's-Avonds wel even met Minta en haar nichtje naar die overdekte markt geweest, alleen ik voelde me toch totaal niet goed. Dus genieten was ver te zoeken. Weer thuis gekomen, weer geskyped en proberen om te slapen.
Zondag voelde ik me iets beter, dus had besloten om even naar het centrum te lopen, een wandeling van 1,5 uur. Was ook even naar de apotheek geweest en vervolgens bij een coffeeshop een mango smoothie gedronken. Werd eind van de middag weer opgehaald door Minta en zij heeft toen nog een ijsje bij Swensens gegeten.

Maandag was weer een erg saaie dag, had niks te doen behalve een beetje in de zon gelegen en geskyped.

Dinsdagochtend ging Minta samen met haar broer, zijn vriendin, nicht een cake kopen, maar vervolgens waren ze 3,5uur weggebleven. Toen ze eindelijk terug kwamen gingen we na een uur weer naar het Akha Hillhouse Village in de bergen, omdat haar neefje Oman jarig was, hij werd 5 jaar.
Daar werd in een gezelschap van ongeveer 30 mensen inclusief kinderen uitgebreid gekookt en gegeten.
De eerste paar uur waren voor mij behoorlijk saai, totdat Bouga om me heen ging hangen omdat ze aandacht wilde. Ik moest ook overal mee naar toe lopen, wat overigens wel schattig was. Had op een gegeven moment ook maar weer Flicka 3 aangezet, aldaar er nog een aantal andere kinderen bij me kwamen zitten. Jaja, mijn tablet vinden ze maar al te interessant hehe. ;)

's-Avonds bleef Minta bij haar ouders in de bergen en ging ik terug naar Chiang Rai samen met haar broer en zijn vriendin. Wel een belevenis met z'n drieeen op een scooter, in het donker door de bergen haha.

Het vervolg van week 3 zal ik weer snel publiceren, hopelijk gaat het dan in een keer goed. Want geniet maar extra van dit verhaal aangezien ik dit voor de tweede keer heb getypt. De eerste keer geheel op mijn tablet, toen het af was en ik op opslaan wilde drukken viel Google Chrome uit dus weg verslag, toen gedeeltelijk weer begonnen met typen op mijn tablet maar uiteindelijk het afgemaakt op de vaste pc met een normaal keyboard. Jaja, heb wat over om een verhaal achter te laten hier.

Zoals jullie hebben gelezen was afgelopen 1,5 week een stuk minder geslaagd. Mijn gezondheid werkte niet echt mee, door de moeizame communicatie wat mij geregeld flink frustreerd en daarnaast vallen de werkzaamheden erg tegen. Ik en waarschijnlijk degene die de website van Creating Balance Thailand hebben bekeken en de extra informatie die ik had gestuurd, voordat ik naar Thailand vertrok, hebben gelezen, had hier van het vrijwilligerswerk meer van verwacht.

Het positieve is in ieder geval dat ik het leuk vind dat ik kan melden dat we al 2 gouden olympische medailles in the pocket hebben :) Speed Skating is tha bomb!! :D

Goed, voor mij is het allang sleeping time.

Jullie een heel fijne, gezellige zondagavond toegewenst en voor de werkers onder ons, werkse morgen en de rest van de week.

Goodnight!

Caroline