Eerste week van mijn vrijwilligerswerk bij C.B.T.

Inmiddels is het alweer 3 weken geleden dat ik op Schiphol stond en na het gedag zeggen, uiteindelijk het vliegtuig van Royal Jordanian Airlines instapte. De reden van mijn reis is om mij in te zetten voor de foundation Creating Balance Thailand in het bijzonder voor het programma CHEOPS. Vandaar hier een update over het werk tot nu toe.

Zoals ik al had verteld in mijn vorige reisverslag waren we maandag 20 januari na een interessante reis vanuit Chiang-Mai 's-avonds in de bergen in het Akha Hillhouse Village blijven slapen bij Minta haar familie.
De volgende dag na een lekker ontbijt zijn wij met zijn 5en weer weg gegaan en hebben we de 2 Huai Wat Waterfalls bewonderd, na een redelijke klim. Super mooi en indrukwekkend.
Daarna zijn we nogmaals naar de basisschool geweest, om te kijken of nu wel alle kinderen er waren die bij de school wonen.

Na de basisschool zijn we naar een ander dorp geweest The Bamboo Nest, waar de Lisu bevolking woont. Lisu is een andere bergstam van de Hill Tribe bevolking in de bergen van Noord-Thailand in de provincie Chiang-Rai.

's-Middags hadden we weer geluncht bij het Phasoet Resort, ook weer BBQ chicken en Som-Tam gegeten.
Na de heerlijke lunch terug naar Chiang-Rai om Simon en zijn moeder naar het busstation te brengen. Minta, Ron het ik hadden nog even bij de coffeeshop Baancivitmai gezeten.
Eind van de middag zijn we naar het Pitman Inn hotel geweest om te fitnessen, had daar ook nog gezwommen en in de sauna en hamamm gezeten. Goed voor de ontspanning.

Na de fitness naar de supermarkt in een groot winkelcentrum om wat spullen te kopen waaronder schoenen voor een meisje dat bij de basisschool woont. We hadden ook gegeten in het winkelcentrum bij het foodpark, daar zijn dan verschillende kraampjes waar je eten kan halen. Het gerecht dat ik had was alleen wel ongelofelijk pittig, dus ik stond figuurlijk in vuur en vlam.

Op woensdag de 22ste zijn we nadat we bij de Macro waren geweest, jaja die hebben ze hier ook, weer naar de bergen geweest en een gehandicapt meisje Naha bezocht, om wat spulletjes te brengen en om te kijken hoe het met haar ging. Vervolgens weer naar het Phasoet Resort om te lunchen en toen door naar het Akha Hillhouse Village om de mensen daar te condoleren. Er was namelijk een belangrijke man overleden.
Toen we daar waren nog wat kinderen gezien die door de foundation worden ondersteund en een beetje met ze proberen te spelen, al hoewel ze wel erg verlegen waren. Want ja, ik praat uiteraard Engels tegen ze en dat verstaan ze niet, dus vinden ze het allemaal maar extra spannend.

Waren ook weer naar de basisschool geweest om de nieuwe schoenen af te geven. Ook de kinderen bij de basisschool moeten nog wennen dat Minta ze nu tijdelijk niet alleen opzoekt.

Op donderdagmiddag Zijn Minta en ik samen op de scooter naar een ander dorp geweest om Jahee op te zoeken. Een zwaar gehandicapte man van ongeveer 40jaar die echt niets kan, behalve op een bed ligt en wacht tot wij weer langskomen om wat spulletjes, melk, chips te brengen. Hij wordt verder verzorgt door zijn moeder, die niet kan werken vanwege rugklachten. Erg aangrijpend om Jahee en zijn moeder te zien, des te meer realiseer ik me hoe goed wij het hebben. Tevens ook hoe oneerlijk het leven is verdeeld.

Op vrijdagochtend zijn Minta, Ron en ik vroeg vertrokken vanuit Chiang-Rai om weer naar het Akha Hillhouse Village tegaan, om de Akha begrafenis bij te wonen. Eerst was er een enorm lange dienst, want de Akha mensen zijn zeer Christelijk. Op een gegeven moment had iedereen het wel behoorlijk gehad, want ze bleven maar praten, zingen en weer een enorme toespraak. Ron en ik zaten er ook bij van nou wanneer is dit afgelopen want wij verstaan er natuurlijk ook niets van.
Na een dienst van 2.5/3uur gingen we eindelijk de jungle in om de man te begraven. Het was indrukwekkend om zo'n begrafenis bij te wonen en het idee is redelijk hetzelfde als bij ons, behalve dat werkelijk alle spullen mee het graf in gaan, zoals het matras, kleding, rolstoel, krukken, andere eigendommen.
Sommige mensen vonden het ook zeer interessant dat ik erbij stond, want ja dat zijn zij niet echt gewend, dus werd zelf ook wel een aantal keren op de foto gezet.

Na de begrafenis zijn we weer naar het Phasoet Resort geweest om wat te eten, want Minta moest met een aantal mensen praten over het land dat Minta en Ron inmiddels hebben gekocht. Ron en ik hebben gepraat over Thailand, de mensen en over het vrijwilligerswerk.
Vervolgens zijn wij ook naar het land gegaan.

's-Avonds in Chiang-Rai naar de markt geweest en had Minta gekookt, gemarineerd varkensvslees wat ze vervolgens had gefrituurd, met frietjes en sla. 's-Avonds weer lang gesproken met Ron.

Zaterdag 25 januari ging Ron weer weg om terug tegaan naar Chiang-Mai voor zijn eigen werkzaamheden.
Minta en ik zijn toen weer naar het Akha Hillhouse Village gegaan, naar haar familie waar we ook bleven slapen. Helaas had ik die zaterdag niet echt iets tedoen,zat haar maar een beetje en de kinderen in het dorp waren lekker aan het spelen. Toen ik op een gegeven moment devfilm 'Flicka 3' ging kijken op mijn tablet kwamen er wel een aantal kinderen om me heen zitten.

Zondag was gelukkig een stuk productiever, 's-Middags kwamen er namelijk 3kinderen Awee, Bouga en Mina naar de ouders van Minta samen met hun moeder. Ik had ze al is eerder gezien, maar als nog moest ik wel weer behoorlijk hun vertrouwen zien te winnen. Toch blij dat ik als ik wil hehe redelijk engelen geduld heb, want na een tijdje vonden ze het maar al te leuk om met mij te spelen. Heb ze uiteindelijk ook wat Engels bij proberen te brengen, eerst lekker laten kleuren en daarna het alfabet doorgenomen, de cijfers en een paar woordjes tijdens het spelen.

Na een actieve middag, zijn Minta en ik weer terug gegaan naar Chiang-Rai samen met 2 neven van haar, dus ik bij een van haar neven achterop de scooter. Het is wel steeds ruim een uur met de scooter. 's-Avonds zijn we met de broer van Minta, zijn vriendin geloof ik en nog een nicht naar een overdekte markt geweest waar we flink wat knuffels hebben gewonnen.
Bij de markt wat eten gescoord en toen met alle knuffels en nog wat andere spulletjes terug naar het appartement op de scooter.

De eerste week van mijn vrijwilligerswerk was erg informatief en interessant. Veel gezien, zowel mooie dingen als zeer aangrijpend. Vooral Naha en Jahee deden mij wel wat. Ondanks dat vind ik het wonderbaarlijk om te zien hoe ze toch proberen om vrolijk te blijven en enorm blij zijn om wat spulletjes te krijgen.

Het vervolg volgt snel, at least hebben jullie weer flink wat te lezen.